De Nieuwe Kerk Amsterdam.....
Van buiten ziet die best wel gewoon uit. Als een kerk.
Als je naar binnen loopt dan zie je de grote stelling en je denkt wouw...
Om naar boven te komen moet je de trap op. De smalle trap waarbij je denkt niet omlaag kijken, niet los laten, niet omvallen.
Als je eenmaal boven bent dan heb je gevoel dat je groot bent. En dat klopt niet. Het hoort niet zo. Het is net als een gewone huis. Maar dat komt door die lage plafon. Of beter zeggen, omdat je zo hoog staat. En dat is anders dan alle andere keren dat je in een kerk bent. In de kerk is de plafon altijd hoog. Je loopt altijd met je hooft naar boven. En plotseling kijkt je naar beneden. Je ziet de bovenkant van alle dingen die in de kerk staat. Bijvoorbeeld: de orgel stond recht voor je en meestaal moet je omhoog kijken.
Om weer naar beneden te komen moet je weer die smalle trap nemen die nog enger uitzien dan als je naar boven gaat. Beneden heb je weer andere gevoel. Je bent weer klein. Je moet weer naar boven kijken. Je voelt de massa die boven je hoofd staat. Je bent weer in de kerk.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten